Escribir es aprender a contar hacia atrás

Hasier Larretxea

Hasier Larretxea Arraiozen, Baztango haranean 1982an sortu zen. Aspaldi Madrilen bizi da. Hijos del peligro (Candaya, 2023), Hezurrezko kaiolak. Amaiurtik konstelazioak (Amaiurko Gaztelu Elkartea, 2022) Juan Angel Perotxenaren ilustrazioekin, Otro cielo (Espasa, 2022), Ihes baten lausoa (Balea Zuria, 2021), Quién diría, qué (Pre-Textos, 2019), Batzuen ametsak bertzeen zelai zulatuak dira (Pamiela, 2018), Meridianos de tierra (Harpo Libros, 2017), De un nuevo paisaje (Stendhal Books, 2016), Niebla fronteriza (El Gaviero Ediciones, 2015; Harpo Libros-ek berrargitaratua 2018an), Atakak (Alberdania, 2001) eta bere gaztelaniazko itzulpena Barreras (La Garúa, 2013) eta Azken bala/La última bala (Point de Lunettes, 2008) poesia liburuak argitaratu ditu.

Zuri Negrín-en ilustrazioekin eta Paola Lozanoren argazkiekin osatutako El lenguaje de los bosques (Espasa, 2018) eta Larremotzetik (Erein, 2014) narrazio liburuek osatzen dute bere obra.

Guraso eta senarrarekin batera Itzulerako bideak/Caminos de retorno emanaldi performatiboa literatur jaialdi eta antzoki desberdinetara eraman du, non herri-kirolek, herriko elementuek eta doinu elektroniko minimalistek bere poemekin batera uztarketa esentzial bat osatzen duten.